Το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένα φυσικό φαινόμενο;

Κατά την παράδοση οι Μάγοι, που ήταν σοφοί ιερείς και αστρολόγοι, είχαν δει ένα αστέρι με ασυνήθιστη λάμψη και το είχαν ερμηνεύσει σαν ένδειξη χαρμόσυνης είδησης της γέννησης κάποιου πανίσχυρου νέου ηγεμόνα. Τους προκάλεσε τόση εντύπωση ώστε ξεκίνησαν από τα βάθη της Ανατολής για να προσφέρουν τα δώρα τους και να προσκυνήσουν το ξεχωριστό βρέφος.

Από την γέννηση του Ιησού έχουν περάσει περίπου 2000 χρόνια και το φωτεινό εκείνο αστέρι που οδήγησε τους Μάγους στην Βηθλεέμ παραμένει μυστήριο. Επρόκειτο για θαύμα ή φυσικό φαινόμενο;

Η θεολογική ερμηνεία για το άστρο της Βηθλεέμ

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ο οποίος ασχολήθηκε με το φαινόμενο του άστρου γράφει «Διότι βεβαίως δεν ήταν αυτό ένα από τα πολλά άστρα, μάλλον δεν ήταν καν άστρο, όπως εγώ τουλάχιστον νομίζω, αλλά κάποια αόρατη δύναμη που πήρε αυτή την μορφή. Έδινε την εντύπωση αυτή, (ότι ήταν υπερφυσικό φαινόμενο) πρώτον, από την πορεία του. Όλα τα άστρα, τα βλέπουμε να ακολουθούν πορεία από τα ανατολικά προς τα δυτικά· αυτό όμως κατευθυνόταν από βορρά προς νότο· διότι αυτή είναι η θέση της Παλαιστίνης σε σχέση με την Περσική χώρα.

Δεύτερον, αυτό είναι δυνατόν να το αντιληφθεί κανείς και από το χρονικό διάστημα (της εμφάνισής του). Δηλαδή δεν φαινόταν κατά την νύκτα, αλλά μέρα-μεσημέρι, ενώ έλαμπε ο Ήλιος· πράγμα το οποίο δεν είναι χαρακτηριστικό της δύναμης ενός άστρου, αλλά ούτε και της Σελήνης.

Τρίτον, από το γεγονός ότι εμφανιζόταν και κρυβόταν ξανά. Διότι στον δρόμο προς την Παλαιστίνη φαινόταν ότι τους καθοδηγούσε· όταν όμως έφθασαν στα Ιεροσόλυμα, κρύφθηκε· έπειτα πάλι όταν άφησαν τον Ηρώδη, αφού του εξήγησαν τον λόγο για τον οποίον ήρθαν και επρόκειτο να φύγουν, εμφανίστηκε ξανά· γεγονός το οποίο δεν έχει να κάνει με την κίνηση των άστρων, αλλά με κάποια έλλογη δύναμη.

Τέταρτον, από τον τρόπο που έδειχνε θα μπορούσε να το αντιληφθεί κανείς αυτό ξεκάθαρα. Διότι δεν έδειχνε τον τόπο μένοντας επάνω· ούτε βέβαια ήταν δυνατόν σ’ αυτούς (Μάγους) έτσι να το αντιληφθούν· αλλά το έκανε αυτό κατεβαίνοντας κάτω. Πως λοιπόν το άστρο, πες μου, έδειχνε τόπο τόσο στενό της φάτνης και της καλύβας, εάν δεν κατέβαινε κάτω, αφήνοντας το ύψος εκείνο, και δεν στεκόταν πάνω από το κεφάλι του παιδιού; Αυτό βεβαίως υπονοώντας και ο ευαγγελιστής έλεγε: «ιδού, το άστρο οδήγησε αυτούς, μέχρις ότου ήλθε και στάθηκε πάνω από το σημείο όπου ήταν το παιδί». Την άποψη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου υποστήριξε το σύνολο των πατέρων της εκκλησίας.

Το άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένα φυσικό φαινόμενο

Το συγκεκριμένο φαινόμενο απασχόλησε εκτός από θεολόγους και αστρολόγους, αστρονόμους, ιστορικούς, αρχαιολόγους, από την αρχαιότητα έως και σήμερα.

Ο Ωριγένης (185-254 μ.Χ.) υποστήριξε πως επρόκειτο για λαμπρό κομήτη όπως επίσης ο αστρονόμος Α. Στέντζελ το 1913 και άλλοι. Όμως εκείνη την εποχή θεωρούσαν τους κομήτες κακούς οιωνούς και συνδέονταν συνήθως από τον πολύ κόσμο με λυπηρά και δυσάρεστα γεγονότα .Οι Μάγοι που ήταν αστρολόγοι δεν θα τον θεωρούσαν ως σημείο που εξαγγέλλει την έλευση του Σωτήρα.

Aρκετοί αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι το "Άστρο της Βηθλεέμ" σχετίζεται με διπλή ή τριπλή σύνοδο πλανητών. Ο μεγάλος Γερμανός αστρονόμος Ι. Κέπλερ υποστήριξε πως ήταν ένας συνδυασμός πλανητικής συνόδου με καινοφανή αστέρα, ο οποίος προανήγγειλε τη γέννηση του Μεσσία, ενώ ο Έλληνας αστρονόμος Κωνσταντίνος Χασάπης υποστήριξε ότι το λαμπρό «άστρο» της Βηθλεέμ προκλήθηκε από μία μεγάλη σύνοδο των επτά τότε θεωρουμένων πλανητών.

Διακεκριμένοι Άγγλοι ερευνητές εκτιμούν πως «Το άστρο της Βηθλεέμ έμοιαζε πολύ περισσότερο με ένα λαμπρό νόβα πού περιγράφεται από τους Κινέζους, ότι εμφανίστηκε την άνοιξη του 5 π.Χ»

Αξίζει να σημειωθεί πως οι πληροφορίες για το άστρο της Βηθλεέμ προέρχονται μόνο από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Με βάση αυτές τις πληροφορίες παραμένει ανεξήγητο επιστημονικά γεγονός γιατί οι μελέτες που έχουν γίνει δεν έχουν καταλήξει σε αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα

Ο Έλληνας αστρονόμος Στ. Πλακίδης στην ερευνά του για το Άστρο της Βηθλεέμ καταλήγει «Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι οποιαδήποτε φυσική ερμηνεία είναι αδύνατο να επαληθεύει απ’ άκρο σ’ άκρο το θαυμαστό ιστόρημα του ευαγγελιστή Ματθαίου, οποιαδήποτε όμως ερμηνεία και αν δεχθούμε, βασιζομένη στα παραπάνω αστρονομικά δεδομένα, δεν επιτρέπεται καμία αμφιβολία για το ότι όντως συνέβη εξαιρετικό αστρονομικό φαινόμενο κατά την Γέννηση, όπως και κατά την Σταύρωση του Χριστού.

Η εξιστόρηση του γεγονότος αυτού δεν είναι απλή ποιητική επινόηση ή μυθική πλοκή, που έχει σα μόνο σκοπό την παρουσίαση των συνθηκών της ενανθρώπισης του Σωτήρα, αλλά αναμφισβήτητη ιστορική αφήγηση της πραγματικότητας, την οποία κανείς δεν μπορεί να αρνηθει αυθαίρετα και χωρίς να έχει την ικανότητα της απόδειξης του αντιθέτου στη βάσει επιχειρημάτων απτών και ακλόνητων».

madata.gr

pyles.tv

Στο video εξηγούνται οι λόγοι για τους οποίους το Άστρο της Βηθλεέμ δέν μπορει να είναι ενα Αστρικό Αντικείμενο, και αναιρείται αυτόματα τα όσα λέει το Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο. Ομιλεί ο Δρ. Στράτος Θεοδοσίου , Αστροφυσικός , Αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών

ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ- Η ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΤΡΙΠΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΙΑ-ΚΡΟΝΟΥ ΤΟΥ 7 π.Χ.

Κατόπιν έρευνας που κράτησε σχεδόν τρία χρόνια και υποβοηθούμενος από προγράμματα υπολογιστών που κάνουν προσομοίωση την ουράνιο σφαίρα και την κίνηση των πλανητών, (Redshift 5 και Celestron’s The Sky), ανακάλυψα ποιο ήταν τελεσίδικα το άστρο της Βηθλεέμ. Αυτό φυσικά με οδήγησε με ασφάλεια και στην ακριβή ημερομηνία Γέννησης και θανάτου του Χριστού. 

Το άστρο έπρεπε a priori να πληροί τις κάτωθι 8 προϋποθέσεις που προκύπτουν άμεσα ή έμμεσα από τα ιερά Ευαγγέλια:

1) Να εμφανίστηκε στο πρωινό ουρανό της ανατολής
2) Να ήταν ένα φαινόμενο πολύ σπάνιο που τους προξένησε μεγάλο ενθουσιασμό
3) Άπαντες συμφωνούν ότι ήταν ένα φαινόμενο μακράς διάρκειας για να μπορούν όχι μόνο να το μελετήσουν αλλά να το αξιολογήσουν και να κάνουν το ταξίδι από τη Περσία ενώ το άστρο ήταν ακόμη υπαρκτό.
4) Να ήταν πολύ φωτεινό ορατό ακόμα και στο φως της ημέρας όπως λέει το πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου
5) Να τους έδειξε τη χώρα του προορισμού τη Βηθλεέμ. Σύμφωνα πάντα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο οι Μάγοι γνώριζαν τη περίφημη προφητεία του Μιχαία από τον 8ο π.Χ. αιώνα για τη γέννηση του Χριστού που έλεγε: Και συ Βηθλεέμ ,γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν μου τον Ισραήλ.
Αυτή λοιπόν ήταν η προφητεία που είχαν πάντα στο μυαλό τους οι Μάγοι και περίμεναν το γεγονός που θα την επιβεβαίωνε.
6) Να τους καθοδηγούσε στη διαδρομή
7) Να ήταν ακίνητο στον ουρανό.
8) Να στάθηκε επάνω από το σπήλαιο.

Όλες αυτές οι προϋποθέσεις ισχύουν για την ανεπανάληπτη σύνοδο Δία-Κρόνου του 7 π.Χ.

1) Η σύνοδος Δία Κρόνου εμφανίστηκε στον ουρανό της ανατολής, στις 23 Μαρτίου του 7 π.Χ. λίγο πριν το ξημέρωμα.
2) Ήταν τριπλή και είχε να εμφανιστεί 140 χρόνια αφού η αμέσως προηγούμενη τριπλή συνέβη το 146 π.Χ. Δηλαδή κανένας εν ζωή άνθρωπος την εποχή αυτή, δεν είχε δει την αμέσως προηγούμενη. Μάλιστα η περίοδος της τριπλής συνόδου είναι μεταβλητή από 40-420 χρόνια και συνεπώς για όλους τους αρχαίους παρατηρητές ήταν μη αναμενόμενη, μη προβλέψιμη. Άρα όποτε εμφανίζονταν στους ουρανούς τριπλές σύνοδοι Δία-Κρόνου ήταν στη κυριολεξία θείο δώρο και γι αυτό την τριπλή σύνοδο Δία-Κρόνου την αποκαλούσαν από την αρχαία εποχή μέχρι και σήμερα ως την Μεγάλη Σύνοδο!!!
3) Οι πλανήτες Δίας-Κρόνος ήταν ορατοί στον νυχτερινό ουρανό για 12 ολόκληρους μήνες. Δηλαδή για το μέγιστο δυνατό χρονικό διάστημα που θα μπορούσε ποτέ να ήταν ορατοί οι πλανήτες Δίας-Κρόνος χωρίς μάλιστα το φαινόμενο της συνόδου να διακοπεί από το φως της ημέρας.
4) Ο Δίας στην διάρκεια εξέλιξης του φαινομένου, βρέθηκε στο περιήλιο του ενώ στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. είχε τη μέγιστη λαμπρότητα που θα μπορούσε να έχει ποτέ αφού βρέθηκε ταυτόχρονα και σε αντίθεση με την γη. Την ημέρα αυτή ο Δίας έδυσε στις 5.23 π.μ. δηλαδή όταν είχε αρχίσει να ξημερώνει και ήταν το μοναδικό ουράνιο σώμα, ορατό στο φως της ημέρας (κυριολεκτικά στο λυκαυγές), λίγο πριν ο ήλιος ανατείλει.
5) Στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. όταν ο Δίας έδυσε στις 5.23π.μ. τη στιγμή ακριβώς της δύσης του το αζιμούθειό του ήταν 262 μοίρες και «έδειχνε» την Βηθλεέμ , που από την πόλη Σάβε της Περσίας-την πόλη καταγωγής των Μάγων- έχει γεωδαιτικό αζιμούθειο πάλι 262 μοίρες, επιβεβαιώνοντας την προφητεία του Μιχαία.
6) Ήταν ορατοί οι πλανήτες συνεχώς για έναν ολόκληρο χρόνο και για αυτό θα μπορούσε κάποιος άνετα να τους παρακολουθεί και να βγάζει αστρονομικά συμπεράσματα. Μάλιστα οι Μάγοι δεν έφυγαν μόνοι τους από την Περσία για την Ιουδαία ακολουθώντας δύσβατα μονοπάτια , αλλά πήραν τον διεθνή δρόμο της εποχής, τον περίφημο δρόμο του μεταξιού ακολουθώντας λογικά κάποιο καραβάνι που πέρασε από την πόλη τους με κατεύθυνση τα λιμάνια της Μεσογείου. Φυσικά ο τόπος προορισμού τους ήταν γνωστός εξ αρχής: Η Βηθλεέμ της Ιουδαίας!!!
7) Στις 12 Νοεμβρίου, ημέρα που γεννήθηκε ο Χριστός, ο Δίας ήταν εντελώς ακίνητος στον ουρανό -σε σχέση πάντοτε με τα μακρινά άστρα- γιατί τελείωνε η ανάδρομή του πορεία.
8) Στις 19.30μ.μ. όταν είχε πέσει για τα καλά το σκοτάδι στην πόλη της Βηθλεέμ, το δίδυμο Δία-Κρόνου μεσουράνησε, δηλαδή διέσχισε τον μεσημβρινό της πόλης, και συνεπώς τη στιγμή ακριβώς αυτή «στάθηκε» πάνω από το σπήλαιο. Ήταν μια σύνοδος που συγκέντρωνε μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη σύνοδο στην ιστορία του ηλιακού πλανητικού συστήματος. 

Εκείνο που απόμενε να υπολογιστεί ήταν η περίοδος του συγκεκριμένου φαινομένου. Φυσικά αυτό δεν μπορούσαν οι Μάγοι να το αγγίξουν. Με τους υπολογιστές όμως σήμερα αποκαλύπτεται ένα πολύ μεγάλο μυστικό κρυμμένο για 2012 χρόνια. Η σύνοδος ήταν ηλιοκεντρική. Δηλαδή δεν είχαμε μόνο ευθυγράμμιση Δία και Κρόνου όπως τους βλέπει ο παρατηρητής από τη γη αλλά Γης-Δία-Κρόνου όπως θα φαίνονταν από τον ήλιο. Συνεπώς αυτό που ισχυρίζονται ορισμένοι ότι αν ήταν σύνοδος Δία-Κρόνου ο Χριστός θα γεννιόταν κάθε 20 χρόνια δεν ισχύει γιατί η συγκεκριμένη περίοδος ήταν μοναδική στην ιστορία του ηλιακού πλανητικού συστήματος .Έγινε μόνο μια φορά και δεν πρόκειται να ξαναγίνει ποτέ ξανά η ίδια.

Την ανεπανάληπτη χρονιά του 7 π.Χ. είχαμε 8 συνόδους πλανητών μεταξύ των ορατών πλανητών του ηλιακού συστήματος, μία έκλειψη σελήνης και δύο εκλείψεις ηλίου. Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι σε εύρος διακοσίων χρόνων πριν και μετά μόνο το 7 π.Χ. έχουμε δύο εκλείψεις ηλίου την ίδια χρονιά.
Η επόμενη ηλιοκεντρική τριπλή σύνοδος Δία-Κρόνου θα εμφανιστεί το 7879 μ.Χ. στον αστερισμό του Οφιούχου.

Για να εμφανιστεί η σύνοδος του 7 π.Χ. ξανά στους Ιχθείς θα πρέπει να περάσουν 2.500.000 χρόνια, και μάλιστα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι ο Δίας ήταν στο περιήλιο του. Αν ληφθεί υπόψη και η παράμετρος αυτή, η περιοδικότητα του φαινομένου εκτοξεύεται στα 735.000.000 χρόνια.
Ο Μάρκο Πόλο, το 1271 μ.Χ. κάνει αναφορά στους τρεις Μάγους από την πόλη Σάβε της Περσίας και επιβεβαιώνει την ιστορική τους ύπαρξη.
Μάλιστα στο περίφημο βιβλίο του «Τα Ταξίδια» που γράφτηκε στη φυλακή και λίγο πριν πεθάνει ανέφερε ότι :
1. Ότι ήταν τρεις στον αριθμό, θαμμένοι σε περίτεχνα μαυσωλεία, και ότι τα σώματά τους διατηρούνταν άφθαρτα στους τάφους τους (σαν τα σκηνώματα των αγίων) για 13 ολόκληρους αιώνες και
2. Ότι τάφοι τους διασώθηκαν αν και ιστορικά η πόλη Σάβε μαζί με το «Πανεπιστήμιο - Αστεροσκοπείο» της καταστράφηκε εξ' ολοκλήρου κατά την επιδρομή του Τζέγκινς Χαν το 1221 μ.Χ. , δηλαδή 50 χρόνια νωρίτερα.



Αποσπάσματα από το βιβλίο του Σωτήρη Σοφιά ΚΩΔΙΚΑΣ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ