Φαντάσματα: Ένας Κόσμος Μέσα στο Δικό μας

Πιστεύετε στα φαντάσματα; Αν όχι, για ξανασκεφτείτε το.

Αυτό το άρθρο θα σας αλλάξει σίγουρα γνώμη. Πρόκειται για μια ιστορική αναδρομή με βίντεο-ντοκουμέντα τα οποία αποδεικνύουν τα αναπόδεικτα! Όταν ήμουν μικρός, δεν μπορούσα να πιστέψω πως υπάρχουν άνθρωποι με ψυχή και νοημοσύνη όπως εγώ. Έβλεπα γύρω μου τους άλλους να μου μιλάνε να γελάνε να κάνουν τη ζωή τους, και σκεφτόμουν: «εγώ δεν είμαι αυτός, είμαι κάποιος άλλος.


Πως μπορεί εγώ και αυτός να βρισκόμαστε στο ίδιο μέρος και να νιώθουμε τα ίδια πράγματα; Και όταν αυτός θα φύγει γιατί εγώ δεν θα μπορώ να δω τι θα κάνει εκεί που είναι;» Η ερώτηση αυτή με βασάνιζε για καιρό μέχρι που διαπίστωσα πως είμαι και εγώ ένας μέσα στους πολλούς που έζησαν, ζουν και θα ζουν μετά από εμένα. Είμαι κάτι το διαφορετικό, γιατί μπορώ να είμαι πάντα εκεί που είναι και το σώμα μου. Ακόμα.

Μετά όμως τι συμβαίνει; Που πάμε; Και γιατί δεν είμαστε εδώ; Ή μήπως είμαστε;

Πολλοί πιστεύουν πως υπάρχουν κατηγορίες και υποκατηγορίες ανθρώπων που ακολουθούν κάποιο δρόμο μετά το θάνατο. Αρχικά όμως, ας χωρίσουμε αυτές τις κατηγορίες σε δυο. Αυτούς που πεθαίνουν έχοντας εκπληρώσει κάθε στόχο για τον οποίο ήρθαν σε αυτή τη ζωή, και σε αυτούς που έφυγαν μη έχοντας εκπληρώσει αυτόν τους το στόχο. Ή αλλιώς έχουν φύγει «άδικα». Από την κατηγορία αυτών που έχουν φύγει άδικα, υπάρχουν δύο μεγάλες υποκατηγορίες. Αυτούς που πέθαναν βίαια και τους υπόλοιπους που απλά όσο ζούσαν βαριόντουσαν να πραγματοποιήσουν το στόχο τους, ή λόγω κακών συνθηκών δεν το έκαναν.

Όταν λοιπόν μια ψυχή ανήκει σε αυτές τις δυο μεγάλες υποκατηγορίες έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Ειδικά στην κατηγορία του βίαια θανάτου, διότι μένουν προσκολλημένοι στην Γη και συγκεκριμένα στην ύλη. Την κατηγορία λοιπόν των βίαιων θανάτων σας την παρουσιάζω παρακάτω με ιστορικές αναδρομές στο πρόσκαιρο και στο μακρινό παρελθόν.

Αυτή εδώ είναι η φωτογραφία μιας ομάδας αεροπόρων την εποχή του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Είναι η ομάδα του Captain Victor Goddard. Η φωτογραφία τραβήχτηκε μετά την τελευταία αποστολή της ομάδας. Στην φωτογραφία εμφανίζεται ένα πρόσωπο ενός αεροπόρου, ο οποίος είχε σκοτωθεί μερικές μέρες πριν όταν πέρασε μέσα από τον έλικα ενός αεροπλάνου(χωρίς να το προσέξει προφανώς). Όπως φαίνεται δεν ήθελε να χάσει την φωτογραφία με την υπόλοιπη μοίρα του.

Νοέμβριος 1995. Μεγάλη φωτιά έπιασε το δημαρχείο του Wem, από άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Tony O’Rahilly ένας φωτογράφος που κλήθηκε την ώρα της φωτιάς για ρεπορτάζ τοπικής εφημερίδας, πήρε την ακόλουθη φωτογραφία. Ακόμα και σήμερα είναι πεπεισμένος ότι την ώρα που τράβηξε την φωτογραφία το κοριτσάκι που βλέπετε δεν είναι εκεί. Η συγκεκριμένη κοπέλα αναγνωρίστηκε ύστερα από την αστυνομία ως η υπαίτια για μία φωτιά που είχε ξεκινήσει η ίδια η κοπέλα το 1977 στο ίδιο κτήριο και στην οποία είχε αποτεφρωθεί εντελώς.

Μοιάζει τόσο πολύ με μία φυσιολογική οικογενειακή φωτογραφία. Kαι όμως, ποιος είναι ο κύριος που παρακολουθεί στο βάθος;

Άλλη μια τυπική φωτογραφία, λίγο πιο παλιά. Τον 19 αιώνα μια οικογένεια τράβηξε την αναμνηστική της φωτογραφία μόλις δυο μήνες μετά το θάνατο του νέου μέλους της οικογένειας. Ένα κοριτσάκι που πέθανε στα 6 του χρόνια δεν θα ήθελε να αφήσει τόσο γρήγορα την οικογένεια που θα το μεγάλωνε, χωρίς να αφήσει έτσι, κάτι αναμνηστικό για να το θυμούνται.

Μιλώντας για κοριτσάκια, αυτό εδώ γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1975 και για να είμαστε πιο ακριβείς, η συγκεκριμένη ημερομηνία πέφτει ημέρα Π-Α-Ρ-Α-Σ-Κ-ΕΥ-Η. Το συγκεκριμένο κοριτσάκι έπαθε μυνιγκίτιδα και χάρη στην γρήγορη αναγνώριση της αρρώστιας και στην αγωγή κατάφερε να επιζήσει. Η φωτογραφία που τραβήχτηκε το 1979, 9 μήνες μετά το περιστατικό με την αρρώστια και αφού μεσολάβησαν δυο μέρες από ένα άλλο περιστατικό που συνέβη ξανά στην ίδια κοπέλα και της αφαίρεσε αυτή τη φορά τη ζωή. Μπορείτε να δείτε το «πρόσωπο» που είναι δίπλα στην Tracy; Αυτό το «πρόσωπο» δείχνει να την κρατάει από το χέρι. Μερικοί υποστήριξαν πως είναι ανάκλαση από το τζάμι. 23 χρόνια τώρα οι γονείς της πιστεύουν πως το «πρόσωπο» που εμφανίζεται πίσω από την Tracy ήταν ο φύλακας άγγελός της.

Η παραπάνω φωτογραφία δείχνει ένα μικρό κοριτσάκι. Την ημέρα που τραβήχτηκε η φωτογραφία, στις 5 Μαΐου του 2001 με την καινούρια ψηφιακή κάμερα της οικογένειας, δεν υπήρχε ΚΑΝΕΙΣ άλλος στο σπίτι εκτός από τη μαμά και το κοριτσάκι. Και όμως, κάποιος είναι εκεί στη φωτογραφία και παρακολουθεί αυτές τις δυο.

Όπως και με όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις, έτσι και αυτή η κοπέλα όταν έβγαλε την φωτογραφία πίστευε πως ήταν αυτή και το αγόρι της μόνο και φυσικά πως κανείς δεν τους παρακολουθούσε. Πόσο λάθος έκανε!

Μια οικογένεια με τρία μέλη, τον μπαμπά (ο εικονιζόμενος) τη μαμά (αυτή που έβγαλε τη φωτογραφία) και το νεογέννητο κοριτσάκι τους (αυτό που κρατάει στην αγκαλιά του ο μπαμπάς). Μα το κοριτσάκι στο βάθος ποιο είναι; Από αναφορές σχετικά που έγιναν στην αστυνομία, το συγκεκριμένο κοριτσάκι που φαίνεται πίσω από το τραπέζι, είχε πεθάνει στο σπίτι αυτό, βίαια, πριν από πάρα πάρα πολλά χρόνια. Η κατηγορίες σύμφωνα με όσα έχουμε καταλάβει από παρατηρήσεις μέχρι σήμερα των φαντασμάτων που βλέπουμε και έχουν πεθάνει βίαια είναι οι εξής: Παρασιτική Οντότητα. Αυτό το όνομα είναι αρκετά καινούριο και ίσως και στους πιο πολλούς που ασχολούνται με το θέμα το οποίο αναπτύσουμε να μην την γνωρίζουν. Τα παράσιτα αν κοιτάξει κανείς στο λεξικό θα βρει πως είναι οτιδήποτε που τρέφεται από άλλες μορφές ζωής, π.χ. ένα τσιμπούρι.

Στη φαντασμολογία όμως αν και δεν απέχει και πολύ από την πραγματική έννοια, είναι τύπος φαντάσματος. Γενικά αυτοί που έχουν προσβληθεί από παρασιτική οντότητα περνάνε κάποια τραυματική εμπειρία ή κάποιο άγχος, στρες. Αυτοί οι άνθρωποι επηρεάζονται περισσότερο από τους άλλους διότι μπορούμε να πούμε πως είναι πιο αρνητικοί.

Οι παρασιτικές οντότητες προσκολλούνται σε αυτούς κατά το σαββατοκύριακο ή γενικά στις μέρες που είναι πιο ήρεμοι και άρα πιο προσβάσιμοι. Ο συγκεκριμένος τύπος φαντάσματος για να βγει χρησιμοποιείται η μέθοδος που ονομάζουν οι κοινοί άνθρωποι «εξορκισμός» Poltergeist Τα Poltergeist είναι οι βασιλιάδες των παρασιτικών οντοτήτων. Λειτουργούν πιο πολύ όπως αναφέρθηκε παραπάνω αλλά στο έπακρο. Αξιοποιούν και αποροφούν τις πηγές ενέργειας μέσα από το σπίτι.. Για αυτό επηρρεάζουν τις υλεκτρικές εγκαταστάσεις και τις ηλεκτρικές συσκευές και δυστυχώς τους λογαριασμούς του ρεύματος. Έχουν την κακιά συνήθεια να προσπαθούν να κάνουν όσο το δυνατόν πιο πολύ φαντασία.

Αυτό άλλωστε σημαίνει και το όνομά τους. Βαράνε πόρτες περπατάνε, γρυλίζουν και κάνουν ότι άλλη φασαρία φανταστείτε για να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Όταν ξεκινάνε τα περπατήματα είναι όταν ξεκινά η δραστηριότητά τους ή όταν πάει να τελειώσει. Αυτό είναι αποτέλεσμα έντονου ηλεκτρομαγνητικού πεδίου που εμφανίζεται και εξαφανίζεται ακαριαία. Αυτά και πολλά άλλα γεγονότα συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν έως ότου κατανοήσουμε πλήρως ότι δεν είμαστε μόνοι. Υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα που θα πρέπει να κατανοήσουμε.

Και ίσως, ποιος ξέρει; Μπορεί πάνω στη Γη που ζουμε να μην υπάρχει μόνο ένας κόσμος. Πίσω από τα όμορφα λουλούδια και τα τεράστια δάση, Ίσως πίσω από τα ανθρώπινα μάτια, τα μάτια της υλης ποιος ξέρει τι βρίσκεται. Ίσως ένας άλλος κόσμος. Ίσως ένας καλύτερος κόσμος. Μπορεί όμως να βρίσκεται και ένας εφιαλτικός κόσμος. Ποιος ξέρει;

himaira