ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΑΥΡΑΣ

Η Αύρα του Ανθρώπου, είναι η ενέργεια που εκπέμπει η ψυχή μαζί με τα ΤΣΑΚΡΑ και η οποία φαίνεται σαν χρωματιστό φως και βρίσκεται σε απόσταση μέχρι 1 μέτρο περίπου από το σώμα.

Όλοι έχουν Αύρα, αλλά δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε σε όλους τους ανθρώπους, γιατί σε άλλους είναι έντονη και σε άλλους όχι. Εξαρτάται η έντασή της από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ψυχή.

Οι φόβοι του Ανθρώπου ενεργούν πάντα αρνητικά στην Αύρα. Υπάρχουν διάφορες μορφές φόβων, που ενεργούν διαφορετικά. Π.χ. κάποιος φοβάται να χρησιμοποιήσει το ασανσέρ.

Ο φόβος αυτός μεταδίδεται σε όλο το ενεργειακό σύστημα του ανθρώπου και έτσι έχει αρνητική επίπτωση πάνω του και του αφαιρεί θετική ενέργεια, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να εξασθενεί.

Αν ένας άνθρωπος διακατέχεται από φόβο, λόγω άγνοιας, για το πού πηγαίνει, ποιός είναι ο προορισμός του και φοβάται τον γήινο θάνατό του, καθότι πιστεύει ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο μετά, μη γνωρίζοντας ότι η ψυχή επιστρέφει στον πνευματικό κόσμο, τότε, είναι δυνατόν, λόγω του φόβου του, να προκαλέσει γρηγορότερα τον θάνατό του απ΄ ότι είναι γραμμένο για την ψυχή αυτή. Ο φόβος αυτός, δηλαδή, ενεργεί καταστροφικά.

Οι καθημερινοί φόβοι του Ανθρώπου, το να φοβάσαι να περάσεις ένα πολυσύχναστο δρόμο, δεν έχουν τόσο αρνητική επιρροή στη ψυχή. Πολλές φορές, μάλιστα, οι φόβοι αυτοί προφυλάσσουν τους ανθρώπους.

Εάν, όμως, οι φόβοι αυτοί ξεπεράσουν τα όρια και μετατραπούν σε ψυχώσεις, οι φόβοι αυτοί θα ενεργούν αρνητικά στη ψυχή.

Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις, όπως όταν υπάρχει κατάληψη και η αρνητική δύναμις, βγαίνοντας δημιουργεί κενά στην Αύρα, που τα κενά αυτά πρέπει να ξανακλείσουν και να γεμίσουν πάλι με θετική ενέργεια.

Ακόμα και μέσα στο σπίτι, όταν βρίσκονται αρνητικά πνεύματα, οι άνθρωποι πρέπει να κλείνουν την Αύρα τους. Σε μερικές εξαιρετικές περιπτώσεις, αναλαμβάνει ο Φύλακας Άγγελος να κλείσει την Αύρα του Ανθρώπου.

για να κλείσουμε την Αύρα μας, κρατάμε τους βραχίονες ψηλά πάνω από το κεφάλι, με τα χέρια ανοικτά προς τα επάνω, μετά ανοίγουμε τα χέρια στο πλάϊ και τα οδηγώ μέχρι το έδαφος, με τις παλάμες πάντα προς τα έξω σαν να αγγίζουμε κάτι, λέγοντας: “ Κλείνω τα κενά της Αύρας μου, η Αύρα μου είναι κλειστή ”.